Thursday, May 3, 2018

Aku Jahat

nak tengok orang tu baik ke tak senang je.. tengok ramai tak yang senang dengan kehadiran dia.. tengok haiwan okay tak mesra tak dengan dia.. bagi aku petunjuk paling senang kucing lah. tu bagi aku lah. macam aku pun.. aku ni sedar aku tak pandai nak bergaul. kalau ada kawan yang sama2 dalam satu group tu baru ok. aku memang 24/7 awkward. tak mesra tak pandai bercakap..tak pandai bergaul.. tak ramai orang faham kelainan orang macam aku. aku ni cuba bukan tak cuba.. aku bukan tak suka tapi tak tahu macam mana nak tunjuk aku suka. aku ni sayang bukannya tak sayang tapi tak tahu nak tunjuk semua tu..

kalau aku sorang memang krik2..kalau orang tak bersama dengan aku tu krik2 memang hanyut lah.. ntah la..aku pun perati kucing pun taknak dekat dengan aku.. hmm hina sangat aku ni.. kat mata orang.. kat mata haiwan.. bukan kucing luar yang tak kenal aku je.. anak2 kat rumah pun sama.. aku ni memang macam pengemis menagih kasih.. menagih perhatian anak sendiri.. aku takda marah2.. aku tak pukul2.. aku belikan makanan.. aku bagi makan..aku buang najis dorang.. aku belikan pasir.. tapi aku buat bila dorang takda. tido.main kat luar. takkan nak macam orang jugak semua ada dokumentasi. aku buat macam2 pun kucing jauhkan diri dari aku.. ye.. tak perlu nak guna orang untuk judge..dengan haiwan pun aku boleh rasa rendah diri. orang pandai bergaul macam korang mana faham? 

budak2 pun sama..kalau aku ramah mesra dorang takut.. kalau aku buat dek pun sama je. takut jugak. aku duk jauh2 elok je dorang main.. gelak ketawa.. muka aku ni muka neraka agaknya.. muka jahat. tengok aku je taknak dekat. klau aku tanya budak.. " muka aunty ni muka jahat ke?" ramai jugak lah yang mengangguk perlahan. nak cakap jujur takut.. tapi budak beb.. dorang tak pandai menipu. kalau dorang kata aku bodoh pun yer aku terima.. budak2 kat sekolah pun sama. memang tengok aku ni sombong je. masalahnya aku rasa ramai lagi sombong lagi teruk dari aku. takda pulak budak2 ni buat macam tu.. pelis lah ada anugerah cikgu paling teruk kat sekolah. aku teringin jugak nak dapat. tapi mungkin tak jugak sebab aku rasa tak ramai yang sedar kehadiran aku kat sekolah ni. sapa yang belajar dengan aku je la yang kenal. yang bekas pelajar pun terus tak kenal. lalu siap laga bahu.

so dari sebab itulah aku mula rasa aku tak perlu bercakap. senyap je. aku cakap bila perlu. aku cakap bila orang tanya. sebab aku takut nanti aku cakap benda lain orang taknak dengar. nanti orang boring. nanti orang tak respon... kenapa tak berubah? aku tak cuba ke?



#dilemabiladahtua
#banyakfikir
#sunyi
#akutakcukupbaik



No comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...